De ontdekking van de popmuziek

In mijn kindertijd – zeg, jaren zeventig – hadden we niet veel interessante muziek in huis. Mijn vader luisterde naar klassieke muziek (Bach, koormuziek en walsen van Johan Strauss) en mijn moeder luisterde naar middle of the road op de radio en had een paar LP’s van Gert & Hermien (‘Vissers van de mensen, maak ik u, sprak de heer’). Hooguit via Toppop had ik een idee dat er meer moest zijn, daar buiten, in de grote mensen wereld. Ik herinner me gefascineerd te kijken naar de tekenfilm bij Love is All van Roger Glover en ook het optreden van Queen in de Toppopstudio met Killer Queen maakte grote, blijvende indruk.

Ergens in de tweede helft van de jaren zeventig kocht mijn moeder een serie van vier musicassettes met muziek die in de buurt van popmuziek kwam. Vier greatest hits cassettes van ABBA, George Baker Selection, Simon & Garfunkel en de beste Country & Western hits. Omdat het de enige popmuziek in huis was, heb ik de cassettes stuk geluisterd.
 
Het leverde me het volgende op:
1) als puber ontkende ik natuurlijk hartgrondig van ABBA te houden, maar eerlijk is eerlijk, na Lennon & McCartney zijn Andersson & Ulvaeus de beste popcomponisten ooit;
2) George Baker schreef de beste openingszin in een intro van een popsong ooit in Dear Ann;
3) ik kan geen nummer van Simon & Garfunkel horen zonder de tweede stem mee te zingen, fluiten of neuriën;
4) een guilty pleasure, een brok in mijn keel iedere keer als ik Tie a Yellow Ribbon of The Most Beautiful Girl hoor.

Dit was de enige popmuziek tot ik op mijn elfde verjaardag een eigen wekkerradio kreeg en rond dezelfde tijd The Beatles ontdekte. Eerst luisterde ik nog naar Raad een Lied of Niet van Willy Walden en Åse Rasmussen (dat was nog eens slow-radio) omdat mijn moeder daar altijd al naar luisterde en zelfs Lieve Bella Beer van Ron Brandsteder leuk vond (in my defence, ik was elf!), omdat ik dat kende van de Showbizzquiz op televisie. Gelukkig ontdekte ik al gauw Radio 3. De echte popmuziek begon voor mij met Ghost Town van The Specials.
 
Van ABBA, Simon & Garfunkel en George Baker kocht ik in de loop van de tijd (verzamel)albums. Halverwege de jaren negentig vond ik een verzamelalbum voor tien gulden bij de V&D. Thuis gekomen hoorde ik (en las in het boekje) dat dit niet de oorspronkelijke opnames waren, maar allemaal nagespeelde en nagezongen opnames waren van een George Baker sound-alike. Het was op zich een gênante vertoning toen ik – volwassen kerel - de CD terugbracht naar de V&D en mijn beklag deed dat ik de echte George Baker wilde hebben. De verkoper ontkende eerst nog dat dit een fake-George Baker was, maar ik hield voet bij stuk. Dit was een hoogst principiële kwestie. Ik vertelde hem dat ik héél goed wist hoe George Baker echt klonk en dat ik hier geen genoegen mee nam en bereid was de vijf euro duurdere echte CD te kopen die ook in de bakken stond.
 
Dat was prima
 
Ik was erg verrast toen bleek dat mijn broer de vier cassettes nog bleek te hebben. Voor de lol heb ik de cassettes op Spotify gereconstrueerd:
ABBA Super Hits
16 Country & Western Power
16 Simon & Garfunkel Hits
A Selection of George Baker Hits
 
Dat ik blijkbaar heel goed wist hoe George Baker klonk, bleek toen mijn broer me vertelde dat alle vier cassettes niet oorspronkelijke uitgaven van de muziek bevatten, maar allemaal nagespeelde en nagezongen opnames….