Opnieuw opgejaagd

Ayman en zijn familie zijn enkele weken naar de kuststrook van Gaza verdreven door het Israëlische leger (IDF). Bivakkeren aan het strand is een extra opgave terwijl toch al alle eerste levensbehoeften van je zijn afgenomen. Ze staan vlakbij de vloedlijn en moeten geulen graven en dammen opwerpen om bij vloed het zeewater tegen te houden.

Het nieuws van de dag is dat er weer nieuwe orders worden verwacht van het IDF: opnieuw vertrekken. Het is het sadisme van machthebbers over de machtelozen: je kunt met ze doen wat je wilt.

Het is ontmoedigend voor Ayman. Niet alleen omdat er geen uitzicht is op een oplossing en een nieuw begin, maar ook omdat het moeilijk is om wat er over is aan bezittingen te verplaatsen, terwijl er ook twee mensen met een rolstoel vervoerd moeten worden.

Als ik hem vertel dat ons Israël-onderdanige kabinet is gevallen, laat hij zijn fantasie de vrije loop:
"I hope that this fall will lead to the formation of a government that recognizes Palestine and thus allows the Palestinians to seek asylum. I will be the first to set foot on Dutch soil to meet you. I will spend the rest of my life happily in the embrace of the picturesque Dutch nature. I love greenery, agriculture, and beekeeping."

Als dat toch es kon...