Voedsel in Gaza

​Ik heb vandaag niets van Ayman gehoord, maar gisteravond vertelde hij nog hoe hij aan voedsel voor zijn familie komt. Israël houdt humanitaire hulp tegen om een kunstmatige hongersnood te creëren. Een belangrijk deel van Ayman's dagen gaat dus op aan het zoeken naar eten.

Dat is sowieso een zware taak, die alleen maar zwaarder is omdat zijn kinderen hem hoopvol uitzwaaien, maar meestal zien ze hem teleurgesteld met lege handen thuiskomen.

Ayman heeft in de rij gestaan bij voedseluitdeelpunten van de omstreden hulporganisatie Gaza Humanitarian Foundation (GHF). Hij zag hoe er op de menigte werd geschoten en durft sindsdien de punten niet meer te bezoeken.

Watermeloen
Vorige week was het even feest, omdat het Ayman was gelukt een watermeloen te kopen. Eén watermeloen voor negen mensen...
De prijs zal je verbazen.

In de Mawasi-regio van Khan Yunis lukt het enkele mensen nog steeds om wat te verbouwen, maar nooit genoeg voor de honderdduizenden mensen die honger lijden. De prijzen zijn dan ook extreem hoog. Ayman gaf het volgende lijstje van huidige prijzen:
Een kilo uien - $70.
Een kilo komkommers - $10.
Een kilo aubergine - $12.
Een kilo aardappelen - $15.
Een kilo druivenbladeren - $30.
En die ene watermeloen kostte hem vorige week $39.

Dit was het gister avondeten van de familie Qudaih - nogmaals: negen mensen - gisteravond: "What we call falafel in Palestine is ground chickpeas, peas, parsley, and some spices, fried in frying oil, and then eaten".