De boosheid

Morgen de grote anti-fascisme demonstratie in Amsterdam. De Leeuwarder Courant wilde weten waarom ik ga.
​
Niet om mezelf, maar ik vind dat de vier portretten samen een mooi, uitgesproken palet vormen van heel verschillende beweegredenen, maar dat je bij ons alle vier ook een vergelijkbare houding van oprechte verontwaardiging en ingehouden boosheid ziet en dat vind ik mooi aan het artikel.

Johannes Beers (55) uit Leeuwarden: ‘Demonstreren is het minste dat we kunnen doen’

,,Eindelijk is het zover dat er een tegengeluid te horen is tegen dit kabinet en tegen de extreemrechtse invloeden in heel Europa. Want die zijn er. Hongarije die de pride verbiedt, of in ons eigen land BBB en SGP die willen vastleggen dat vrouwen een reden moeten opgeven voor abortus, alle kletspraat over grenscontroles om asielzoekers buiten de deur te houden. Het zijn kleine dingen die de mensenrechten aantasten die we in de afgelopen honderd jaar verworven hebben. En wij lijken het gewoon te slikken met z’n allen. Dan denk ik: hoe kan dat nou?”

,,Ik ben ervan geschrokken hoe makkelijk het geaccepteerd werd dat de PVV in de regering is gekomen, een partij die asielzoekers de schuld geeft van allerlei problemen. Sowieso is het stuitend om te zien hoe mensen over vluchtelingen praten. Niemand gaat zomaar weg van de plek waar je wortels liggen en waar je familie woont. Als je vlucht, is dat zo ingrijpend. Lang geleden heb ik bij VluchtelingenWerk gewerkt. Ik sprak er een man die voordat hij was gevlucht dagenlang in een bezemkast was opgesloten. En dan kom je in Nederland en dan zeggen mensen dat je een gelukszoeker bent. Weerzinwekkend, vind ik.”

,,Ik weet niet of deze demonstratie gaat helpen, maar ik geloof wel echt in tegendruk. En het is het minste wat we kunnen doen. We zijn al lang genoeg stil geweest. En we vragen geen gekke dingen, we vragen of mensen die homoseksueel zijn gewoon hand in hand over straat kunnen, en dat azc’s ergens gebouwd kunnen worden zonder dat er spandoeken verschijnen over dat asielzoekers verkrachters zijn. Dat is toch niet onredelijk? We moeten niet normaal maken wat niet normaal is.”