Okkerdeis skreau ik dat myn âld-Afûk dosint Aant Mulder sa'n aardich stikje skreaun hie oer de Fryske taal en dat soks ek wat kostje mei, of sels moat.

Ik wist doe noch net dat ik him (twadde fan rjochts) de folgjende dei moetsje soe by in besite fan it bestjoer fan de Ried fan de Fryske Beweging oan it Provinsjehûs.

Nei oanlieding fan it kommentaar yn de Leeuwarder Courant, skreau (myn âld Afûk-dosint) Aant Mulder in moaie reaksje op de webside fan de Ried fan de Fryske Beweging.

"It Frysk is net fergees. It is nuver mar as oer it Frysk praat en skreaun wurdt, giet it eins altyd daliks oer jild. Dat wit ik noch wol út de tiid dat ik belutsen wie by petearen oer gemeentlike beliedsplannen Frysk. Men krige altyd it gefoel dat der eins net te folle oer it brûken fan it Frysk yn stean moast en dat wat der wol yn stie, eins net te folle jild mei muoid wêze mocht."

Lês fierder by It Nijs

Palmolive: hâldt dyn hûd likesêft as dy fan dyn dochter, sels dyn man fielt it ferskil net....
Palmolive: houdt je huid net zo zijdezacht als die van je dochter, zelfs je man voelt  it verschil niet....
1971

.....!

1972

It kolleezje fan Deputearre Staten hat tiisdei 12 juny de regeling Mei-inoar foar it Frysk oannommen. De regeling makket it mooglik dat gemeenten finainsjele stipe krije by it opstellen of útfieren fan it taal belied.

Dit wiene de reaksjes yn it nijs:

Gardisette gerdinen: yn it ferline ferkochten aaklike manlju moaie gerdinen; sille wy wedzje?
Gardisette gordijnen: vroeger verkochte enge mannen mooie gordijnen; zullen we wedden?
1972

It besykjen fan it Zomerfolkfestival yn Grins is sa stadichoan in jierlikse tradysje wurden. Altiten in goed sfear, moaie minsken en lekkere muzyk. 15 en 16 juny 2019 mar wer!

Het bezoeken van het Zomerfolkfestival is zo langzamerhand een jaarlijkse traditie geworden. Altijd een goede sfeer, mooie mensen en lekkere muziek. 15 en 16 juni 2019 maar weer!

Koartlyn wie ik yn Berlin, oan de Karl Marx-Allee, in strjitte dyt yn it kommunistyske tiidrak Stalinallee neamd wie. Yn de jierren fyftich binne der manmachtige appartementekompleksen boud foar de wurkers fan de DDR. Sa't wy wend binne fan de kommunisten, net de mest fleurige arsjitektuer.

Efter de Karl-Marx-Allee leit it Stasimuseum, dat húsfeste is yn it âlde kantoar fan de Stasi. Ek al sa'n freugdefol stikje arsjitektuer.

It die my earne oan tinken, mar ik koe der dêr yn Berlin net rjocht op komme.

No wit ik it wer: it wie in plaatsje yn de Leeuwarder Courant fan it plan om oan de Tesselschadestraat yn Leeuwarden nije 'zakelijke woontorens' de bouwen. Neffens my is it dúdlik wêr't de betinkers harren ynspiraasje weihelle hawwe:

Carel Roorda wie oan 'e ein fan de 16e iuw de wichtichste politikus fan Fryslân. Hy stie oan 'e widze fan de Uny fan Utert en behertige de belangen fan Fryslân yn de Steaten Generaal. In wiere Heit fan it Heitelân, mar hy ferlear in konflikt mei steedhâlder Willem Loadewyk fan Nassau, dy't mei syn neef Maurits de belangen fan de Nederlannen, cq. Hollân heger hie.

Hjoed-de-dei wit hast net ien mear wa't Carel Roorda wie en dat is spitich. Dêrom hjir in tige beheinde biografy. Lês mear >>

Dynamo waskpoeier: kinst de witens fiele?
Dynamo wasmiddel: kun je de witheid voelen?
1972