Tien bijzondere plekken (2)

​Ik ben nooit een wereldreiziger geworden. Dat komt omdat ik niet zo'n lol heb aan reizen zelf, maar ook omdat ik erg geïnteresseerd ben in plaatsen (ruwweg) rond de Noordzee. Noordwest-Europa. In een lijstje van de plaatsen waar ik het meest van hou vind je dan ook  geen piramides, hoge luchtvochtigheid of selfies met inheemse volken. 

Tien blogs over tien mooie plekken, dicht bij huis, in willekeurige volgorde.

2. The Seven Sisters

Deze plek heeft iedereen wel eens in een film gezien. De Spitfires en Hurricanes vliegen er overheen in The Battle of Britain en het is de plek waar Kevin Costner voet aan land zet in Robin Hood, Prince of Thieves. 

Dover heeft de naam, maar de Seven Sisters zijn de mooiste witte kalkkliffen van Engeland. Zeven heuvels, zeven zusters, door erosie van wind en zee aangevreten waardoor er loodrecht aflopende, hagelwitte kliffen zijn ontstaan.

In 1997 fietsten De Vriendin en ik tijdens onze vakantie door Zuid-Engeland en belandden op een camping bij Newhaven aan de Zuidkust tussen Brighton en Hastings. Zelf hadden we er nog nooit van gehoord, maar uit de folders begrepen we dat de Seven Sisters de belangrijkste attractie uit de omgeving was. 

We fietsten er heen en wandelden door de vallei die ooit uitgesleten moet zijn door een machtige rivier de Cuckmere, maar waarvan nu niet zoveel meer over was dan een vriendelijk,  kabbelend stroompje. In de buurt van de monding namen we een pad omhoog en kwamen op de eerste heuvel, de eerste Sister uit.

De zon scheen (fel), we hadden verse jus en Britse kranten meegenomen en er was een uitzicht om je vingers bij af te likken. Een erg monotoon uitzicht natuurlijk (alleen maar zee), maar een immense massa zee: de Atlantische Oceaan! Tussen mij en Brazilië niets dan zee!* 

​Jaren later gingen we terug naar die plek om De Kinderen die magische plek te laten zien. We kwamen aan in onze auto, liepen langs de rivier naar het strand. Donkere wolken kwamen steeds dichterbij. Twijfel of we het pad omhoog op de Eerste Zuster wel moesten gaan doen. Het begon te regenen. We schuilden onder een grote struik. Bliksemflits en donder. We zetten het op een lopen naar de auto en gingen terug naar de tent.

​En toch is het een bijzondere plek. 

* Feitelijk is het meer Het Kanaal dan Atlantische Oceaan en ligt aan de overkant Frankrijk en niet Brazilië, maar dat wist ik op dat oment niet...