Johannes Beers
  • Blog
  • Frysk
    • ferhalen
    • essees
    • boekbesprekken
    • kollums
  • History
    • Frescoes >
      • Frisian frescoes
      • Danish frescoes
      • Swedish frescoes
      • Other countries
    • Runes >
      • Runes in Frisia >
        • Frisian runic inscriptions
        • Aspects of Frisian runes
        • The corpus of Frisian runic inscriptions
      • Runes in Denmark
      • Runes in Sweden
    • Viking trading places >
      • Ribe
      • Hedeby
      • Birka
      • Kaupang
      • Dorestad
    • Carel Roorda
    • The Georgian uprising on Texel
    • 1952: Swedish DC-3 shot down by Russia
  • Genealogie
    • beersgeschiedenis
    • Beerskwartierstaat >
      • beersrinzepiet
      • beersjitze
      • beersrinze
      • beerspieter
      • beersrinsegerlofs
      • beersgerlofklazes
      • beersclaasmartens
      • beersmaartenijans
    • palgeschiedenis
    • PalKwartierstaat >
      • palauke
      • paljogchum >
        • devries
      • paljelkewiebes
      • palwiebeoenes
      • paloenejelkes
      • paljelkejohannes
      • paljohannesgerrits
      • palgerritjohannes
  • Foto's
    • Geschiedenis
    • Stinzen en states
    • Stad en Dorp
    • Landschap
    • Militair
    • Muziek
    • Diversen
  • Zorg
    • Sietze Kijlstra
    • Johan Mackenbach
    • Evelien Finnema
  • Contact

De ontdekking van de popmuziek (3): de radio (2)

22/11/2020

0 Opmerkingen

 
Gelukkig zijn we tegenwoordig niet meer afhankelijk van FM frequenties om naar radio te kunnen luisteren. Daardoor kan het lijstje favoriete radiostations er nu als volgt uit zien:
 
1. Kink - internetradio met alle goeie indiemuziek, bekende hits en nieuw werk, al moeten ze oppassen niet teveel Amerikaans zwaar gitaarwerk (Tool, Linkin Park, Foo Fighters) uit te zenden. Verder iets te vaak Red Hot Chili Peppers
2. Studio Brussel (StuBru) – internetradio From Brussels With Love, want in Belgie wordt ontegenzeglijk de beste indiemuziek gemaakt. Zender zwemt helaas de fuik van de Vlaamse hiphop in, maar ieder hiphopnummer dat gedraaid wordt, voorkomt dat de Red Hot Chili Peppers gedraaid worden, dus, allez…

3. Pinguin Radio (indie) – internetradio met altijd goeie muziek waarvoor ze niet afhankelijk zijn van hits. Ook bekend van de alternatieve ultieme lijst, de Snob 2000. Alleen iets te vaak Red Hot Chili Peppers

4. NPO Radio 2 – FM, eigenlijk alleen voor de gezelligheid ’s ochtends met Jan Willem Start Op en de Top 2000. Overigens iets te vaak Red Hot Chili Peppers

5. BBC6 Music – internetradio met goeie muziek, presentatoren die weten waar ze over praten, wat gelijk hun valkuil is: er wordt veel gepraat, wat nog altijd beter is dan de Red Hot Chili Peppers

6. Waterstad FM – FM en internetradio voor de ouwe meuk, helaas dus ook inclusief Red Hot Chili Peppers

7. Indie XL – internetradio, goeie indiemuziek maar ook hier de niet te vermijden Red Hot Chili Peppers

8. Veronica Radio – FM en internet, voor de ouwe meuk, maar de presentatoren zijn onuitstaanbaar en echt veel teveel Red Hot Chili Peppers

Eervolle vermelding voor VPRO's 3 Voor 12 Nieuwe Muziek. Niet echt radio, maar een afspeellijst op Spotify en gegarandeerd de enige plek zonder Red Hot Chili Peppers
0 Opmerkingen

De ontdekking van de popmuziek (2): de radio (1)

16/11/2020

0 Opmerkingen

 
​​Het is niet politiek correct, je mag het tegenwoordig eigenlijk niet meer zeggen en er rust een zwaar taboe op, maar vroeger was alles gewoon beter. Echt wel. Aantoonbaar ook. Neem nou de radio.
 
Voor de ontwikkeling van mijn muzieksmaak was 1981 een revolutionair jaar. In het begin van het jaar kreeg ik voor mijn verjaardag een wekkerradio. Ongebruikelijk: deze had niet rode, maar groene cijfers waar ik gefascineerd naar kon turen. Er ging een licht hypnotiserend effect van uit.
 
Eerst luisterde ik naar de muziek die mijn moeder beneden ook vaak op had staan. Raad een Lied of Niet van Willy Walden en Åse Rasmussen, Will Wil Wel met Will Luikinga of de Nederlandstalige top 10 van de TROS, dat werd gepresenteerd door André van Duin. Hij maakte op zaterdagochtend nog een ander programma, de Dik Voormekaar Show dat ik alleen kende van de televisie. Hoewel de show natuurlijk een hoog lach-of-ik-schietgehalte had (‘Ome Harry, ik heb al geplast….’) was het echt goeie radio, omdat het op een gekke manier overtuigend was. De typetjes hadden allemaal hun eigen ontregelende rol. De wanhoop van Dik Voormekaar die tegen de klippen op moeite bleef doen om een redelijk radioprogramma te maken, leek zo oprecht dat ik vaak echt met hem te doen had.
Op zondagochtend was er de Ko de Boswachtershow. Ko, die vanuit zijn boswachtershut in het Bosbessenbos zat te keuvelen over de natuur, verhalen vertelde, een heuse nieuwsrubriek had (‘Dieren in het Nieuws’) en brieven van kinderen beantwoordde die postbode Anton Gleuf bij hem langsbracht. Informatief, soms melig, maar altijd vrolijk en het duurde net iets te lang, want ik moest op tijd in de kerk zitten, waardoor ik nooit het einde van het programma kon afluisteren.
 
In 1981 leerde ik de popmuziek met name kennen via de hitparades. Er waren in die tijd drie. Mijn favoriet was de Nationale Hitparade (‘We draaien de platen helemaal!’) op woensdagmiddag. Op vrijdagmiddag de Veronica Top 40 en op zondagmiddag de Tros Top 50. Ieder nummer voelde als een enorme ontdekking: het sferische Ghost Town van de Specials, het sexy Physical van Olivia Newton-John, het vervreemdende Oh Superman van Laurie Anderson, het vrolijke Why do 
​fools fall in love van Diana Ross, het dronken Wunderbar van Tenpole Tudor, het verdriet van One of Us van ABBA en het buitenaardse Don’t you want me van The Human League.

​Maar dé grote ontdekking op de radio was toch wel De Avondspits. Een format dat op licht autistische wijze iedere dag tot in de puntjes verzorgd werd. De verschillende vaste onderdelen als de Poplimerick, de Steunplaat en Kruip in de Huid Van waren ook los van het programma legendarisch.
Het was op dat moment het enige horizontaal geprogrammeerde radioprogramma (‘Iedere maandag tot en met zaterdag, de… Avond- Avond- Avondspits’) en iedere avond was het spannend of we op tijd klaar waren met eten zodat ik om zes uur klaar kon zitten om de opening van het programma – altijd een spitsvondig commentaar van Frits Spits op een nieuwsitem - te kunnen horen.
 
Het radioprogramma met de hoogste ‘production-value’, het programma waar het meeste werk in leek te zitten, was Het Weeshuis van de Hits (‘1972: Rod Stewart bij Dokkum vermoord’) van Peter van Bruggen met het lieve, beroemde, poëtische, hilarische weesjongetje Morrison (‘ik ga gaten graven, want waar gaten zijn, is hoop’). Van Bruggen was meester in het creëren van de illusie dat je naar veel meer luisterde dan een DJ in een studio. Er was een weeshuis, er zat een klein blond jongetje met een giga-zonnebril, er waren platen en humor en samen leverde dat een soort hoorspel voor popliefhebbers op. Voorbeeldje van het geknutsel van Peter van Bruggen was het interview met George Harrison dat het Weeshuis ooit uitzond alsof de Beatleslegende naar de KRO-studio in Hilversum was gekomen. Voor een goede luisteraar was het duidelijk dat Van Bruggen een reeds bestaand interview had gebruikt, maar hij had de oorspronkelijke vragen eruit geknipt en ze daarna zelf ingesproken. 
 
Eervolle vermelding krijgt ook Ronflonflon met Jacques Plafond. Wat ik me nu realiseer is dat dat eigenlijk een soort Dik Voormekaarshow voor volwassenen was: de serieuze programmamaker Jacques Plafond wiens programma iedere keer in chaos eindigde. Ook hier ontregelende typetjes als dichteres Wilhelmia Kuttje, Jaap Knasterhuis en Jan Vos, hoewel hij er zelf op typische Wim T. Schipperswijze de belangrijkste oorzaak van was dat het programma ontspoorde.
 
Halverwege de jaren tachtig introduceerden Adam Curry en Jeroen van Inkel het Amerikaanse format voor popradioprogramma’s: slap geouwehoer met melige humor en veel hits (en de Mini-mix van Ben Liebrand). Genieten voor een puber. In die tijd voelde Curry & Van Inkel aan als revolutionair. Er gebeurde iets waardoor al die andere popradio wat belegen begon te klinken. Ineens waren mannen als Lex Harding, Frits Spits en Henk Westbroek van een heel andere generatie.
 
Terugkijkend denk ik echter wel dat Curry & Van Inkel echter het begin van het einde was, hoe leuk het ook was. Steeds meer radioporgramma’s bestonden uit melig geouwehoer en simpele spelletjes en DJ’s werden verkapte stand-up-comedians (en vaak niet de beste). Net als een gebakje met je verjaardag leuk is, maar alle dagen gebak obesitas oplevert, werd de radio moddervet van DJ’s die net niet de persoonlijkheid en het gevoel voor humor hadden die Curry & Van Inkel zo speciaal maakten. Het hielp trouwens ook niet dat er vaste voedertijden (horizontale programmering) werd ingevoerd en het accent steeds meer verschoof van hartig (rock) naar zoet (pop).
 
In de jaren negentig heb ik dan ook weinig naar de radio geluisterd. Radio 2 kreeg me met de Top 2000 weer te pakken, maar na een paar jaar koos ik toch weer voor 3FM om bij te blijven met de nieuwe muziek. Ik was blij toen de kabelboer besloot het fantastische Studio Brussel te gaan doorgeven, want uiteindelijk ben ik nu echt wel te oud voor 3FM. Desalniettemin leverde 3FM met Serious Request en het Glazen Huis de beste radio van de afgelopen drie decennia op.
Het Glazen Huis in Leeuwarden (2013) met in de verte Bastille
​Al die oude radioprogramma’s als Het Weeshuis van de Hits, De Avondspits en Ronflonflon – zelfs Raad een Lied of Niet – hadden één ding gemeen: ze trokken je naar de radio toe. De makers leken hun programma voor jou en jou alleen te maken en vroegen je te luisteren, echt te luisteren, want ze hadden hun best gedaan dingen in elkaar te draaien, te knutselen met bandrecorders en hun kennis van en liefde voor muziek. En zo maken ze ze niet meer, tegenwoordig. Waarmee maar is aangetoond dat vroeger alles beter was.
 
In ieder geval de radio.
0 Opmerkingen

Frjentsjer

15/11/2020

0 Opmerkingen

 
Mear Frjentsjer by Foto's Stad en Dorp
0 Opmerkingen

Westhoek

9/11/2020

0 Opmerkingen

 
Heel bijzonder stukje Fryslân, de Westhoek. Eindeloze stukken land, dreigende wolkenpartijen en fifty shades of grey. Lastig om goed op de foto te vangen.

Meer op Foto's Landschap 
0 Opmerkingen

Waargebeurd: zilvergrijze pumps, maat 42

6/11/2020

1 Opmerking

 
Dit zijn mijn pumps. Heus. Maat 42. Waargebeurd. Schoenenreus, als ik het me goed herinner. Zilvergrijs. Niet dat ik nog kan bewijzen. Ik heb ze tien jaar geleden uiteindelijk maar weggedaan, omdat ik ze toen zeker al vijftien jaar, na die ene keer, niet meer aangehad had.
 
Inderdaad. Eén keer gedragen.
Dat zat zo. Ik had op televisie naar Bolero met Bo Derek gekeken. Een slechte film, met een achterlijk verhaallijntje en slecht acteerwerk. Maar daar ging het in de film ook niet om, het ging in de film om Bo Derek. Bo zoekt de liefde, beter gezegd, ontmaagding, maar niet door de eerste de beste. Ze belandt in de woestijn bij een sjeik. Als voorspel giet hij vloeibare honing over haar lichaam en likt het vervolgens op. De anticlimax was dat de sjeik - stoned – in slaap valt en Bo op zoek moet naar een volgende kandidaat.
 
Maar daar gaat het niet om.
 
Mijn vriendin en ik kregen lang geleden een uitnodiging voor een feestje. Een verjaardagsfeestje van iemand die dertig was geworden. Het is al zo lang geleden, dat dertig voor ons gevoel toen, al vrij oud was. De jarige gaf een IT-feestje. Computers bestonden in die tijd nog niet en IT was de naam van een discotheek in Amsterdam waar – voor zover wij in het slaperige Leeuwarden konden nagaan – ieder weekend travestieten zich schaarsgekleed uitleefden in dans en aanverwante zaken.
 
Of wij gekleed wilden komen alsof we naar de IT zelf gingen.
 
Dat wilde ik wel en met kleren en sieraden van mijn vriendin en een pruik die zij bleek te hebben, was alles voorhanden voor een aardige travestie. Het ontbrak alleen aan pumps. Vandaar de Schoenenreus op de Nieuwestad in Leeuwarden. Geen verkoopster die ons hielp als ik m’n voet in pumps stak om te passen. Uiteindelijk koos ik de zilvergrijze pumps, maat 42 en legde ze op de toonbank met een diepe basstem: ‘deze graag, juffrouw’.
 
Vervolgens liepen we de V&D in (ja, inderdaad lang geleden) voor andere boodschappen. Bij vertrek ging het diefstalalarm bij de deur af. We wachtten de beveiliger met vertrouwen af en gaven hem een blik in onze tassen. De eerste tas opende zich en de beveiliger keek naar twee levensgrote zilvergrijze pumps, maat 42. Hij keek me vervolgens met grote ogen aan en zonder nog in de andere tassen te kijken mocht ik doorlopen.
 
De zaterdagavond van het feestje kleedden mijn vriendin en ik ons om. Zij zag eruit als een volkse troela met excessief veel make-up en ik… ik vond mezelf eigenlijk best wel een lekker wijf. Mooie blonde pruik, een strak kort rokje om de kont, met paarse panty’s om mijn slanke benen (toen, in ieder geval), mijn zilvergrijze pumps maat 42 en mijn ringbaardje.
 
Had ik al gezegd dat ik een ringbaardje had?
 
Dat was mode in die tijd. Geloof me. En niet eens voor CDA-ers alleen. Het was natuurlijk de ultieme travestie: een lekker wijf met een ringbaardje, that’s me. Heftig opgedirkt stapten we op de fiets van Camminghaburen naar de binnenstad van Leeuwarden. Het regende en het was donker, maar ver voordat iemand ooit van de hashtag had gehoord hadden we er #zinin. Op de Groningerstraatweg kwam er een dure auto uit de Goudenregenstraat. Een BMW/Mercedes/Audi soort van dure auto. Wij fietsten rustig door omdat fietsers daar voorrang hebben.
 
Voorrang hebben is echter iets anders dan voorrang krijgen.
 
Mijn vriendin ving de klap dapper op en viel op de grond. Voordat ik van de fiets was afgestapt, waren er vier Marokkanen uit de auto gesprongen en stonden om mijn vriendin heen, hielpen haar voorzichtig overeind en pakten de fiets op.
 
Mind you, dit verhaal is zo oud, het was nog voordat Pim Fortuyn en Geert Wilders ons vertelden dat we een hekel aan Marokkanen moesten hebben.
 
Terwijl ik me stond af te vragen of we politie moesten vragen de zaak te komen afhandelen en of dat slim was omdat wij heel studentikoos geen licht op de fiets voerden, probeerde ik me in het gesprek tussen de vier Marokkanen en mijn vriendin te mengen met een ‘is alles goed, lieverd?’ Vier Marokkaanse hoofden draaiden zich naar mij om en deden een vervolgens een stap achteruit. Alsof het was afgesproken weken ze terug.
 
In de consternatie (en de duisternis) hadden ze mij over het hoofd gezien en keken nu naar een blondine met een ringbaardje. En zware make-up. En zilvergrijze pumps maat 42. De verbijstering droop van hun gezicht af. Zo stonden we daar. Mijn vriendin was geschrokken, maar verder in orde, er was geen schade aan de Duitse dure auto, alleen het voorwiel van de fiets was gebogen.

De chauffeur keek me aan en zei ‘als ik je honderd gulden geef, is het dan goed?’

Nogmaals, dit is lang geleden, honderd gulden was veel geld en de beschadiging aan de fiets was voor een paar tientjes te repareren. Dus, honderd gulden in het handje en geschrokken liepen we naar de binnenstad.
 
Op het IT-feestje waren de mensen vrolijk uitgedost, maar er waren maar twee echte travestieten en slechts één ervan had een pruik op. Met gemak was ik dus het middelpunt van de belangstelling en het hoogtepunt van de avond, toen ik een toespraak voor de jarige hield. In die toespraak wreef ik uitvoerig in dat de jarige maar al liefst dertig was en dat men op die hoge leeftijd extra aandacht dient te geven aan het seksleven, opdat het niet verslapt, zeg maar. Ik gaf haar vervolgens  tips om haar seksleven spannend te houden. Een pot verse honing geïnspireerd op de scene met Bo Derek was daarin een belangrijk attribuut.

Hoe honing op een juiste wijze te gebruiken om het seksleven op gang te houden, was de kern van die toespraak. Kortgeleden heb ik het idee omgewerkt naar een kort verhaal: De Hunning (in het Fries, inderdaad).
 

1 Opmerking
    Ik ben ook te vinden op Mastodon

    Categorieën

    Alles
    Berlin
    Danish Adverts
    Digitale Voetafdruk
    Frysk
    Graphic Novel
    PAL/GroenLinks
    Popmuziek
    Reboelje
    Skanokollum
    Waargebeurd
    Zeer Kort Verhaal
    Zorg

    Archieven

    Maart 2023
    Februari 2023
    Januari 2023
    November 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    September 2021
    Augustus 2021
    Mei 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    Augustus 2020
    April 2020
    Februari 2019
    December 2018
    November 2018
    September 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    Augustus 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    November 2013
    Oktober 2013
    September 2013
    April 2013
    Maart 2013
    December 2012
    Februari 2012
    December 2011
    Mei 2010
    Februari 2009

Powered by Maak je eigen unieke website met aanpasbare sjablonen.
  • Blog
  • Frysk
    • ferhalen
    • essees
    • boekbesprekken
    • kollums
  • History
    • Frescoes >
      • Frisian frescoes
      • Danish frescoes
      • Swedish frescoes
      • Other countries
    • Runes >
      • Runes in Frisia >
        • Frisian runic inscriptions
        • Aspects of Frisian runes
        • The corpus of Frisian runic inscriptions
      • Runes in Denmark
      • Runes in Sweden
    • Viking trading places >
      • Ribe
      • Hedeby
      • Birka
      • Kaupang
      • Dorestad
    • Carel Roorda
    • The Georgian uprising on Texel
    • 1952: Swedish DC-3 shot down by Russia
  • Genealogie
    • beersgeschiedenis
    • Beerskwartierstaat >
      • beersrinzepiet
      • beersjitze
      • beersrinze
      • beerspieter
      • beersrinsegerlofs
      • beersgerlofklazes
      • beersclaasmartens
      • beersmaartenijans
    • palgeschiedenis
    • PalKwartierstaat >
      • palauke
      • paljogchum >
        • devries
      • paljelkewiebes
      • palwiebeoenes
      • paloenejelkes
      • paljelkejohannes
      • paljohannesgerrits
      • palgerritjohannes
  • Foto's
    • Geschiedenis
    • Stinzen en states
    • Stad en Dorp
    • Landschap
    • Militair
    • Muziek
    • Diversen
  • Zorg
    • Sietze Kijlstra
    • Johan Mackenbach
    • Evelien Finnema
  • Contact