Fatsoen

Natuurlijk heb ik ook met verbijstering zitten kijken naar de verkiezing van Donald Trump. Net als voor bijna alle West-Europeanen is het voor mij moeilijk te begrijpen dat een hufterige zakenman die in ieder geval vier keer failliet is gegaan, de voorkeur krijgt boven een intelligente vrouw met een rugzak vol politieke ervaring.

Maar er is meer aan de hand. De campagne van Trump leunde zwaar op leugens, halve waarheden en verzinsels. Desondanks hebben tientallen miljoenen Amerikanen op Trump gestemd.
 
Als persoon heeft Trump groepen mensen (Mexicanen zijn verkrachters) en individuen beledigd. Het morele kompas van de man is compleet dolgedraaid. Triest dieptepunt zijn opmerking dat je vrouwen in hun kruis moet kunnen grijpen. Desondanks hebben tientallen miljoenen Amerikanen op Trump gestemd.
 
Het kan niet anders dan dat intelligente en fatsoenlijke mensen zich afkeren van Trump. Dat hij de verkiezingen toch gewonnen heeft, zegt iets bijzonder naargeestigs over de Amerikaanse bevolking.
 
Als de waarheid er niet meer toe doet, als fatsoen onbelangrijk is geworden, wordt democratie een farce. Het gaat dan immers niet meer om het realiseren van het beste beleid voor zoveel mogelijk mensen, maar nog slechts om je zin krijgen, ten koste van anderen.
 
We kunnen daarbij meewarig naar de Verenigde Staten kijken, maar we hebben in maart 2017 eenzelfde probleem met de Tweede Kamerverkiezingen in Nederland.
​